Sida:Biblia Fjellstedt I (1890) 821.jpg

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs
3
Register.

Deras lära, tro och bekännelse, Matth. 14: 33; cap. 16: 15–17. Luc. 10: 16. Joh. 1: 41; cap. 2: 11; cap. 6: 68, 69. Joh. 20: 2831. 2 Cor. 2: 1417. Gal. 1: 11, 12. 1 Thess. 2: 213.

Deras lidande förkunnadt, Matth. 10: 17, [et]c.; cap. 24: 9. Marc. 13: 9. Luc. 21: 12. Joh. 15: 18, 19; cap. 16: 1–3. Beskrifwes, Ap.G. 4: 2, [et]c; cap. 14: 19; cap. 16: 16, [et]c.; cap. 23: 1, 2. 1 Cor. 4: 9, 10, [et]c. 2 Cor. 11: 23, [et]c. Deras tröst i lidande , Matth. 5: 11, 12; cap. 13: 43. Luc. 22: 28, [et]c. 2 Tim. 4: 7, 8.

Prophetia om apostlarna, Es. 52: 7; cap. 66: 19, 20. Ps. 45: 17. Ps. 68: 12, [et]c. Hes. 47: 10. Rom. 10: 15. Jemför Matth. 4: 19. Luc. 5: 10.

Om falska apostlar, 2 Cor. 11: 13. Phil. 3: 2, 17–19.

Arbete. Af Gud förordnadt före syndafallet, 1 Mos. 2: 15. Också efter syndafallet, 1 Mos. 3: 17–19.

Anbefaldt och alla pålagdt, 2 Mos. 20: 9. 5 Mos. 5: 13. Ps. 104: 22, 23. Ps. 128: 2. Pred. 6: 7. 1 Thess. 4: 12. 2 Thess. 3: 10–12. Ordspr. 6: 6, [et]c.; cap. 24: 27. Eph. 4: 28.

De frommas arbete hafwer löfte om Guds wälsignelse, 1 Mos. 26: 12; cap. 30: 27; cap. 39: 5. Job 42: 12. Ps. 127: 1, 2. Ordspr. 3: 9, 10; cap. 10: 422. Matth. 6: 33. 1 Tim. 4: 8.

Arbetetes fåfänglighet underkastadt, Ps. 39: 7. Pred. 2: 10–24; cap. 3: 9, 10.

Ogudaktige skola arbeta förgäfwes, 5 Mos. 28: 15, 20, 3038, [et]c. Job 20: 18, [et]c. Ords. 28: 22. Amos 5: 11. Zeph. 1: 13. Hagg. 1: 5, [et]c.

Huru skall man arbeta? I rättan tid. Pred. 3: 2, 3, [et]c.; cap. 11: 6. Troget och redligen, 1 Mos. 31: 6. Rom. 12: 7, 8. Eph. 6: 5–8. Col. 3: 22, 23. 2 Tim. 4: 5. 1 Pet. 4: 11. Wisligen, Ords. 26: 10. Gladligen och frimodligen, Pred. 3: 1218; cap. 5: 17–19; cap. 8: 15; cap. 9: 7. Med all förmåga, och icke deröfwer, 2 Mos. 18: 18–20, [et]c. 4 Mos. 8: 23–25. 5 Mos. 1: 12, 13. Otidigt bekymmer förbjudes, Ps. 127: 2. Ords. 11: 17. Matth. 6: 25, [et]c. Luc. 12: 15; cap. 21: 34.

Arbetaren bör ej sin lön förwägras, 1 Mos. 29: 25; cap. 31: 6, [et]c. 3 Mos. 19: 13. 5 Mos. 25: 4. 1 Cor. 9: 914. 1 Tim. 5: 18. Deras straff, som lönen förhålla, Jer. 22: 13. Mal. 3: 5. Jac. 5: 4.

Arbetssamhets nytta, Ords. 12: 11; cap. 13: 4; cap. 14: 23; cap. 20: 4; cap. 24: 30, [et]c.; cap. 28: 19.

B.

Baktal, Wederstyggligt och fördömligt, Ords. 6: 16–18; cap. 10: 18; cap. 24: 9. Ps. 101: 5. Jac. 1: 26.

Strängeligen förbjudet, 3 Mos. 19: 16. 2 Mos. 22: 28; cap. 23: 1. Ps. 15: 1–3. Ords. 4: 24. Pred. 10: 11. Luc. 6: 3742. Rom. 14: 410–13. 1 Cor. 4: 5. 2 Cor. 12: 20. Tit. 3: 1, 2. 1 Pet. 2: 112. Jac. 4: 11.

Warning för baktal, Ps. 34: 13, 14. 1 Pet. 3: 9–11. Ords. 4: 24.

Fly baktalares umgänge, 1 Cor. 5: 11. Ords. 20: 19. Jer. 9: 4, 5.

Baktalares egenskap och art, Ords. 11: 13; cap. 14: 5; cap. 16: 27, 28; cap. 30: 14. Ps. 64: 4–7. Ps. 5: 10. Ps. 10: 7–9. Ps. 52: 3–6. Ps. 55: 22. Jer. 9: 8.

De skada sig sjelfwa, Ords. 10: 6. Gal. 5: 15. Rom. 2: 1.

Deras straff, Ps. 5: 7. Ps. 50: 1619–21. Ps. 52: 5–8. Ps. 57: 7. Ps. 64: 8–10. Uppb. 21: 8.

Baktal öfwerwinnes bäst med bön, tålamod och oskyldighet, Ps. 39: 2, 3. Ps. 69: 13, 14. Ps. 109: 2–425, [et]c. Job 12: 4. Matth. 5: 11, 43, 44. Rom. 12: 19, 20. 1 Cor. 4: 12, 13. 1 Pet. 4: 12, 13. 1 Pet. 2: 1223; cap. 3: 8, 9; cap. 4: 15, 16.

Bann. Bannlysning, d. ä. uteslutning ur församlingens gemenskap. Af Christus förordnad, Matth. 16: 19; cap. 18: 18. Joh. 20: 23. Mot hwilka den brukas, Matth. 18: 15–17. Apostlarna hafwa den brukat. 1 Cor. 5: 3–5. 1 Tim. 1: 20. 1 Cor. 16: 22. Icke till förderf, utan till förbättring, 1 Cor. 5: 5. 2 Cor. 2: 4, 5, [et]c.; cap. 13: 10. 1 Tim. 1: 20. 2 Thess. 3: 14, 15. Fly bannlystas umgänge, Rom. 16: 17. 1 Cor. 5: 211. 2 Tim. 2: 20, 21. 1 Tim. 6: 5. 2 Thess. 3: 6. Tit. 3: 10. 2 Joh. v. 9–11.

Bannor, se Förbannelse och Swordom.

Barmhertighet. Guds särskilda dygd och egenskap, 1 Chrön. 17: 13, 14. Ps. 40: 12. Ps. 51: 3. Dan. 9: 9. 1 Joh. 4: 8. Han kallas barmhertighetens Fader, 2 Cor. 1: 3. Rik i barmhertighet, Eph. 2: 4. Förbarmare, Es. 49: 10; cap. 54: 10. Jac. 5: 11.

Guds barmhertighet prisas härligt, 2 Mos. 34: 6, 7. 4 Mos. 14: 18, 19. 2 Chrön. 30: 9. Neh. 9: 31. Ps. 103: 8, [et]c. 5 Mos. 7: 912. Jon. 4: 2. Är stor, 1 Kon. 3: 6. Es. 54: 7.

Ny; och har ingen ända, Klagow. 3: 22, 23. Luc. 1: 50. Är ewig, 2 Chrön. 5: 13; cap. 7: 6. Ps. 100: 5. Ps. 107: 1. Ps. 118: 1, [et]c. Ps. 136. Efter bedröfwelsen förbarmar sig Gud, Klagow. 3: 31–33. På henne tänkes midt uti wreden, Hab. 3: 2. Den går öfwer allt, Ps. 145: 9. Rom. 11: 32. Ps. 36: 6. Kommer i rättan tid, swiker ej de fromma, 5 Mos. 4: 31; cap. 7: 12.

Bewisas de fromma och botfärdiga, som på Gud tro och förtrösta, Ps. 31: 20. Ps. 32: 5, 6. Ps. 33: 22. Ps. 103: 1–14. 1 Kon. 8: 23. Es. 49: 14–16; cap. 54: 7, 8; cap. 55: 6, 7. Jer. 3: 12; cap. 31: 20; cap. 18: 7–10. Os. 2: 18, 19; cap. 14: 2, 3. Joel 2: 12–14. Mich. 7: 18–20. Hes. 18: 23, 27, 32; cap. 33: 1115. Luc. 15: 20. 1 Tim. 1: 13–16. Men icke de obotfärdiga, Ps. 7: 10, 13, 17, 18. Ords. 1: 24–33. Es. 57: 11, 13, 14. Jer. 5: 7–9. Matth. 18: 3, 34, 35. Luc. 13: 35. Joh. 3: 318. Rom. 2: 5, [et]c.

Guds barmhertighetswerk, Tit. 3: 5. 1 Tim. 1: 15, 16. 1 Pet. 1: 3–5. Ebr. 4: 16. Luc. 1: 78, 79.

Barmhertighet emot wår nästa, Gudi behaglig, Os. 6: 6. Ords. 21: 3. Matth. 9: 13; cap. 12: 7. Påbuden, Luc. 6: 36; cap. 10: 3337. Rom. 12: 13, 20, 21. 1 Joh. 3: 1117. 1 Pet. 3: 8. Zach. 7: 9. Mich. 6: 8. Med