Sveriges Gamla Lagar/Band I/Den äldre codex af Westgöta-lagen/Fornæmix sakir

Från Wikisource, det fria biblioteket.
←  I. Þiuuæ bollkær
Samling af Sveriges Gamla LagarBand I
av C. J. Schlyter, H. S. Collin

Äldre Västgötalagen: Fornæmix sakir (Förnämessaker)
I. Fornæmix bolkær  →


[ 61 ]

Þatta ær fornæmix sakir.


1.

Marghær æru fornæmiz sakir. En ær þæssi. at takær maþær öknöte. manz. a löt uti o louandisz ok akær mæþ allær riþær. þa ær han sakær at þrænni saxtanörtoghum.

2.

Huggær maþær ek þa sum aldin bær olowændiss. þa ær han sakar at sex örom. Huggær. han þrear ællær þrim flerra. þa ær þæt þrænni saxtanörtogha sak.[1] Huggir vndir uiþu þa ær þæt atta örtogho sak. vtan skoghær se lagaþer i hæræz ræpst. þa böte. þrænni sæxtan örtoghær. §. 1. Möter maþær manni hauir fang læst. klandær firi hanum. kallær sin væræ. beþiss til stums at faræ. þa skal han fylghiæ. ær han sandær at sak böte atta örtoghær saksökæ enum firir vndiruiþ ok sax öræ firi aldinuid syn han til stums at faræ. þa ær þæt rætlösæ. §. 2. Takar maþær man i skoghi sinum. þræl ællær. legho man. taki af hanum öxse ællær öknöte. þæt ær fiærme ær.37[2] Takær maþær viþ stuf bondæ ællær bondæ sun. þa a sa fang ær eghur .a.

[ 62 ]taki af hanum fang at saklösu. söke han sydæn vm skoghær hug æn han uil. §. 3. Akær maþær gönom skogh manz. bræstær axsul manz. ællær andurstang huggi at saklösu bæþi.

3.

Takar maþær a ([3]andrum dæghi hæst ællær. oxsæ. wang allær slæþæ skip stiornfast molkær. ko manz. all þe æru full nornæmi skal bötæ firi sax öræ. öre firi ekio. tua firi tagbændu half mark firi siværings bat. örtogh firi riuu. firi tuar. tvar örtoghær firi þreær allær þrim fleræ. þæt ær fult fornæmi sax öræ.

4.

Akær maþær iuir æng uslægnæ. allær ivir akar siþæn vp ær runnit. böte örtogh firi huart hiul. Akær annut sinni böte þrænni sextanörtoghor. þy at þa hetir förgatæ.

5.

Takar maþær garþ manz gialdi firi þrænni saxtanörtoghor. Takar maþær fang manz huggin i skoghi ællær annærstaþ. gialdi þranni saxtanörtoghær æn han falz at. §. 1. Þæn sum förir sin gar[4] af akrum fyr æn burghit ær gialdi aptær allæn þæn scaþ.[5] þær gangær gönum ok a ovan þrænni saxtanörtoghor þem enum skaþæn far eigh conongi. eigh allum mannum. §. 2. Brytær maþær annars garþ far bonde skaþæ gönum gialdi hin ær bröt atta örtoghær hællær[6] hin ær garþ a. æn han findær eigh hin ær bröt. §. 3. Löpær fæ innangærþiz at helum garþi þæn sum fæ a læggi fram slikt sum [ 63 ]han uill ok suæri æptir. mæþ eneþe sinum æn minni ær skaþi gör æn til akærlass. Kallær annær væræ meræ æn akærlass. þa gialdi atær akærlass ok eigh mera þy at meri se skaþi gör.

6.

Takær maþær akar nam fra kono ællær manni gialdi þrænni saxtanörtoghær. allær væri sik mæþ tylptær eþe. Akar nam skal æltæ fra manni ok eigh takæ. §. 1. Hittir maþær grip mansz a akri lysi sum aþrum þiufnæþ. gangær uid sum a löse sum annæt akarnam. §. 2. Latær[7] maþær hæst i tiuþær a akær mansz ællær æng böte þrænni saxtanörtoghær. ællær uari sik mæþ tylptær eþe. §. 3. Haldær maþær fæ sit i friþgerþi annarræ mannæ mæþ hund ok mæþ hirþæ. III. ællær. III. flerre.[8] þa væri sik mæþ tylptær eþe. þa æn han falz. þa böte þranni sæxtanörtoghær. §. 4. Latær maþær grip sin i tiuþær vm dagh ok uarþær lös liggær a hældæ allær fiætur gangær i akær mansz ok uarþær intakin. þa löse mæþ eneþe sinum.[9]



Fotnoter[redigera]

  1. Rec. man. verba ællær et þa ar - sak lineola induxit, alia vero, tam inter lineas quam in margine, addidit, ut legeretur: Huggær han II XII öræ þrear III markær þrim flerra III IX markær. Cfr. quae, eadem manu in margine sequentis folii 37. adnotata, infra leguntur, IV. 7.
  2. Rec. man. in marg. add. före heem til siin ok giui wt at fyrstu krawom mæþ witnom ællær böte III XVI örtughær.
  3. Sine dubio legendum anuærk dæghi. Cfr. II. Fornb. 15. in indice Capp. In antiquiori cod. forsan fuit scriptum anuær dæghi, et a nostro scriptore male lectum annær dæghi.
  4. Pro garþ.
  5. Lege scaþæ. Omnia apogr. legunt stadh.
  6. Pro ællær.
  7. Tatær v. Tacær primum est scriptum, at T in L mut. forte a rec. man. Cfr. II. FornB. 26.
  8. Quaedam hic videntur errato esse omissa, nisi forte verba: III. ællær. III. flerre ex adontatione marginali in textum irrepserint.
  9. Bur. hic textui inserit tria illa additamenta in inferiori margine foll. 36. et 37. rec. man. scripta, quae infra exhibebimus, IV. 6 — 8. Ups. vero primum et tertium tantum habet (IV. 6. et 8.); Sk. et 60. tertium solum.