Sida:Äldre Västgötalagen i diplomatariskt avtryck och normaliserad text (1919).pdf/145

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


83
Iorþær bolkær. — Mylnu bolkær.

gærþi. § 3. Rændær vatn mælli tvæggiæ markæ, gærþi hvar at sinu oþæli ok møtæs i miþri vatnras.

18.

A maþær enkæ skipt i by aþrum, þer egho vitu, ær i by boæ, huru mykil hun skal væræ. Hun heitr vituløs iorþ, æn hun ær eigh rend ok stend. Eigh ma þy at hvaru allæ bort vitæ at lagmæli.

19.

Æn tialdrur vil flytiæ, æn vrangt kallær liggiæ, þa skal siunætting til gæræ ok þing visæ ok endaghæ latæ hem dømæ. Þor væriæ mæþ tvænni tylptum þæn, ær viþ han delir, at tialdræ þæssi liggær ræt ok vræt eigh. § 1. Hvar sum brytær vp ren ok sten, han hetir i aþrum mannum ormyliæ; han ær sakær at trænni sæxtanørtoghom.

20.

Slar maþær æng manz, kombær hin at, ær a, han skal takæ viþikuist, bitæ bast af ok sætiæ sva i, þæt ær laghæ forbuþ. Ma eigh vndæn takæ, num han sæki sik at þrænni sæxtanørtoghom.  Þær skal hø a æng laþæ, til þæs ær þer æru sattir.




HURU MYLNU SKAL GÆRÆ.

Vil maþær mylnu gæræ han ma eigh sva gæræ, at topt annars manz spillir, eigh akri, eigh æng, eigh væghum mannæ, eigh forta grænnæ ok eigh