Sida:Äldre Västgötalagen i diplomatariskt avtryck och normaliserad text (1919).pdf/83

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


21
Af mandrapi.

8.

Takær maþær alt samæn, þiuf ok þiuft, hauir stolet til tvæggiæ øræ ællær tvem ørom meræ, bindi hændær a bak ok føre sva til þings. Lati tva mæn bæræ vittni a hændær hanum, at han ær þiuuær at þiuft þerre, ok viti æptir mæþ tylptær eþe, lati siþæn dømæ vgildæn han til hux ok til hangæ, til torfs ok til tiæru, vgildæn firi arvæ ok æptimælændæ. Værþær maþær stolen fear sins, far æptir, standær þiuuær mote, gitær eigh sinu nait fyr, æn han dræpær han, þa skal døþom sak giuæ, dømæ vgildæn han a þingi.

9.

Far maþær hem at manni, vetir hanum hemsokn, dræpær han af sær a hyrnu stokkæ sinum, giui døþom sak, døme vgildæn han a þingi.

10.

Gærs maþær løsvittingær, liggær a skoghom ok rænir, dræpær maþær man af sær, giui døþom sak, døme vgildæn han a þingi.

11.

Dræpær maþær man i siangu hos kono sinni ællær annærstaþ laglikæ mæþ vittnum takin, taki bulstær ok bleor, føre til þings, lati sea bloþ ok bænd, giui døþom sak ok vittni mæþ tvænni tylptum næmdær manz vittnum ok hæræzhøfþingæ ok læggi siþæn vgildæn han a þingi.