tweim, þa ir hanum byt at half-mark hwert, til fygura; þa en þrel far nykk eþa ryst eþa rind, þa ir e hanum byt halfu swewerþari, þan frelsum; þa en i sara-far kumbr, þa bytir iemdyrt sum frelsum, til þriggia marka, ok ai frammar. Þunka bytir engin þreli, ok engum bytir ok þrel þunka. § 38. Þar sum gangs i garþi, þa liautin niþiar hafuþ-lut sinn[1] a fiarþa mann; en fiarrar ier, þa taki attunda lut siþan gield iru guldin.[2] En qwindi taki slikt yr garþi, sum han i hafþi, en þet skrifat ier i fyrsta ari; ier þet ai skrifat, þa hafi garþin[3] witorþ.
20 Kap. Af allum lutum.
En oformagar iru ungir eptir faþur dauþan, ok iru synir magandi menn, þa ma ai hinn eldsti skilias wiþr hinn yngsta, þau et noyþas taki, fyrr þan hann ir magandi; noytin af allu oskiptu, þar til et hann ir femtan ara gamal. Siþan taki hann wiþr skiautum[4] ok skalum, ok laitar firi sir hwer, en þair ai wilia lengr saman wera. Þa en so takr noyþas, et iorþ werþr til fyþur selia, fyrr þan allir sein magandi, þa al festa aldra iemt, ok ai at fastu selia, so eldsta sum yngsta, utan þy at ains, et[5] neqwar taki ungan oformaga til sina, hwat sum hann heldr ier qwindis-maþr eþa kerldis, ok giefi hanum fyþu þar til, et hann ir magandi; þa haldr hann inni sinum luta, þau et andrir werþin iorþ til fyþur selia. § 1. Giftir faþir sun senn, ok doyr sunin ok laifir dytrir eptir sik, þa skulu þaar sitia i karls skauti ok biþa luta senna. Þa en karlin doyr, ok gangs eptir, þa skiptin arfi at hafpa-tali dytrir ok suna-dytrir. Þa en synir karls iru flairin, þa liautin suna-dytrir eptir faþur senn. Samulund liauts ok eptir faþur-moþur, en han lifr lengr en sun. § 2. Hafr erfilytia aign lutna, þa liautr hwert siþan eptir annat, i hweria qwisl sum þet kumbr, hwart sum heldr sei linda gyrt eþa gyrþlu, e miþan bloþs ir til; þa en gangs bloþ allt, ok ir kumit undir twa linda gyrta, ok okumit undir þriþia, þa liautr atr i garþ sama, sum yr war kumit; þa en kumit ir undir þriþia, ok iru allir þrir eptir sik, þa steþs þar qwerrt i garþi, sum i ier kumit, þau et gangis. § 3. Hafr erfilytia lutu lutna, ok gangs eptir hana, þa liauti þann, sum bloþs ier nestr; þa en baþi iru iemner, kerldi ok qwindi, þa liauti þau kerldi ok ai qwindi. § 4. Þar sum gangs i garþi, þa liauti dotir eptir faþur senn myþrni ok faþur-myþrni. Þa en fapur-systrir iru giptar eþa ogiptar, þa takin þar sett faþur-myþrni; þa en nekrar iru ogiptar, þa takin attunda penning af feþrni sinu, þegar gield iru guldin. § 5.
