[ 383 ] [ 384 ] [ 385 ] [ 386 ] [ 387 ] [ 388 ] [ 389 ] [ 390 ] [ 391 ]Faþghar (fagher), m. pl. (Isl.
fedgar) fader och son: pater et filius. I.
G. 8: pr; Þ. 2: pr; II. Þ. 19. [ 392 ] [ 393 ] [ 394 ] [ 395 ]Fornæmi, n. (a næma, capere)
otillåtet bruk eller borttagande af en
annans egendom, hvilket dock hvarken
sker i hemlighet, såsom stöld, eller
med våld, såsom rån: alienae rei
illicita usurpatio v. ereptio, quae nec
clam fit, ut furtum, nec vi, ut rapina.
fult f., I. FS. 3. Cfr. Magni Lagab. Isl.
L. C. 7. ÞiófaB. Ereptio propriae rei,
cuius usus alii concedi oportuit, inter
caussas fornæmis sakir dictas quoque
numerata fuisse videtur, IV. 6.
Diversi casus, marghar fornæmis sakir, I.
FS. 1; II. Forn. 1, quos hoc nomen
latiori quodam vagoque sensu
complexum esse videtur, inveniuntur in
libris I. Fornæmix sakir et Fornamix
bolker, II. Fornæmis bolker et
Utgiærþa bolker; dubium enim non videtur [ 396 ]quin capita, quae in libris I. FB. et
II. U. continentur, primitus ad
praecedentes libros I. FS. et II. Forn.
pertinuerint, at errato quodam ab illis
fuerint divulsa. — af fornæmom, i.
e. ex libro de huiusmodi rebus. III. 40.
in titulo.
Forreþer, vide Foreþer. [ 397 ] [ 398 ] [ 399 ] [ 400 ] [ 401 ] [ 402 ] [ 403 ] [ 404 ] [ 405 ]
