Den här sidan har korrekturlästs
83
notit norna dóms. Ok sigr-hafendr fálu síðan buðlung á Borrói.[1]
53 Kap.
Guðrauðr hinn göfug-láti, sá er (fyrir) löngu var, var beittr (með) lómi, ok heipt-rækt höfuð dró at hilmi um-ráð at ölum stilli. Ok enn lóm-geði Ásu árr bar laun-sigr af iöfri; ok buðlungr var stunginn á Stíflu-sunds fornum beði.
54 Kap.
Ok Þrós þróttar nið-kvísl hafði of-þróat i Noregi. Ólafr rèð forðum (með) ofsa víðri grund af[2] Vestmari.[3] Uns fót-verkr skyldi of-viða víg-miðlung við foldar þröm. Nú liggr gunn-diarfr her-konungr, ausinn (með) haugi, á Geir-stöðum.
55 Kap.
Þat kenni-nafn veit ek batst, svá at konungr eigi und blám himni, er Rögnvaldr, reiðar-stióri, er of-heitinn Heiðum-hárr.
- ↑ Borrói, dat. sg., för texternes Borróe, hvilket sista likväl möjligen kan vara en äldre form.
- ↑ af har blifvit satt för of (d. ä. um) i T. I., då denna sista prep. högst sällan styr annan kasus än acc., men Vestmari kan icke gerna vara något annat än dat. sg., såsom det ock tyckes hafva ansetts i T. VI., der of blifvit utbytt mot a (á?); eller skulle Vestmari vara acc. pl.?
- ↑ Denna mening kunde äfven tagas sålunda: Ólafr rèð forðum Ofsa (l. Upsa) víðri grund af Vestmari; jf. not. 4, s. 75.