Sida:Germania 1912.djvu/32

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan behöver inte korrekturläsas

21. Suscipere tam inimicitias seu patris seu propinqui quam amicitias necesse est; nec implacabiles durant: luitur enim etiam homicidium certo armentorum ac pecorum numero recipitque satisfactionem uniuersa domus, utiliter in publicum, quia periculosiores sunt inimicitiae iuxta libertatem.

Conuictibus et hospitiis non alia gens effusius indulget. quemcumque mortalium arcere tecto nefas habetur; pro fortuna quisque apparatis epulis excipit. cum defecere, qui modo hospes fuerat, monstrator hospitii et comes: proximam domum non inuitati adeunt. nec interest: pari humanitate accipiuntur. notum ignotumque quantum ad ius hospitis nemo discernit. abeunti, si quid poposcerit, concedere moris; et poscendi in uicem eadem facilitas. gaudent muneribus, sed nec data imputantnec acceptis obligantur.

22. Victus inter hospites comis. statim e somno, quem plerumque in diem extrahunt, lauantur, saepius calida, ut apud quos plurimum hiems occupat. lauti cibum capiunt: separatae singulis sedes et sua cuique mensa, tum ad negotia nec minus saepe ad conuiuia procedunt armati, diem noctemque continuare potando nulli probrum, crebrae, ut inter uinolentos, rixae raro conuiciis, saepius caede et uulneribus transiguntur. sed et de reconciliandis inuicem inimicis et iungendis adfinitatibus et adsciscendis principibus, de pace denique ac bello plerumque in conuiuiis consultant,