hanum banda þaun, sum hann þa drog, en hann wandreþi hafþi ny-gart. Þet kalla menn watu-bandu. Þaun banda, sum dragin standr um atmeli, hana ma engin lasta sen atmeli ir uti. § 1. En mandr hafi sjelfswald wera i bandu senni eþa fara ut-lendis til helgra manna sinar syndir at byta; hafi atta daga frest til skips at fara, ok fari so i friþi pilagrims-ferþ sina. Ok þegar hann atr kumbr, þa hafi ok atta daga frest [at] fara atr til bandur sennir i friþi. § 2. Þa en mandr gierir til sakar i kirkiu-sokn þairi, sum hann bor i, þa flyi hann yr þairi ok dragi annan steþ bandu, ok þau þar, sum hwatki bor i moþir eþa dotir eþa systir; kirkiu þa syki hann þau andra miþan, firi þy so et ai magu þair beþir til annir at fara. Tiunt þa fyri hann halfa þar, sum hann tiþir sykir, en half liggi qwerr at þairi kirkiu, sum hans bol war til-skurat. § 3. Þa en mandr gierir ([1][til] sakar i haimþorpi þi sama, sum hann bor i, þa flyi hann þegar þeþan ok dragi annan steþ bandu, en hann friþ will hafa, miþ þy et ai magu þair beþir i ainu haimþorpi boa. § 4. Þa en Ogutniskr maþr drepr Ogutniskan mann, þa dragi so bandu sum Gutniskr, en hann a boli sielfs sins bor a Gutlandi. § 5. Biauþi bot manni, en hann orkar,[2] sen[3] at-meli ir ut-gangit, ok lati atmeli a-milli ok biauþi þryswar um þry ar; en hinn sei mandr o-skiemmdr, þau en hann taki at fyrsta sinni, þegar buþit werþr. Þa en hann will ai taka at fyrsta sinni ok ai at andru, þa taki hann at þriþia, sen þry ar iru ut-gangin. Will hann ai þa taka, þa skal biera a þing firi alla lyþi; taki enn þar, en hann will, þa en hann ai will, þa raþin allir lyþir firi fe, en hann sei mandr o-sakr. Þa en hinn kallar ai wera frest liþin, en hann kallar wara liþin, sum wereldi biauþr, þa hafr hann witorþ, sum liþit kallar, miþ þrim þaira manna skielum, sum mi hanum at garþi waru ok bot buþu þryswar um þry ar, ok witi þet miþ tolf manna aiþi, et e wari at-meli a millum latit. Þa en mandr will ai wereldi biauþa, ok frestr iru allar liþnar, þa skal land hann friþlausan dyma, ok til dags um manada-frest vereldi utretta,[4] ok hann sakan at siex markum silfs wiþr mals-aiganda ok aþrar siex landi. So liggi ok þaim wiþr, sum ai haldr bandu sina, þar gangi ok engun byn firir, et ai skuli allt upp-takas.
14 Kap. Af lutnum sakum.
En um lutnar sakir eptir faþur eþa broþur eþa niþia, þa aigu allir wiþr at sia, þar til et þair orka wereldi biauþa. En hinn taki þegar, en hann will, ok weri mandr o-skiemmdr. Þa en hann ai will so brat taka, þa skal biauþa hanum þryswar
