fulk i Gutlandi so mikit um langa tima, at land elpti[1] þaim ai alla fyþa. Þa lutaþu þair bort af landi hwert þriþia þiauþ, so at allt skuldu þair aiga ok miþ sir bort hafa, sum þair ufan iorþar attu. Siþan wildu þair nauþugir bort fara, men foru innan Þors-borg ok bygþus þar firir. Siþan wildi ai land þaim þula, utan raku þaim bort þeþan. Siþan foru þair bort i Faroyna, ok bygþus þar firir. Þar gatu þair ai sik uppihaldit, utan foru i aina oy wiþr Aistland, sum haitir Dagaiþi, ok bygþus þar firir, ok gierþu burg aina, sum enn synis. Þar gatu þair ok ai sik haldit, utan foru upp at watni þi, sum haitir Dyna, ok upp ginum Ryþsa-land;[2] so fierri foru þair, at þair qwamu til Griklands. Þar baddus þair byggias firir af Grika kunungi um ny ok niþar. Kunungr þann lufaþi þaim, ok hugþi at ai ([3]maira þan ann manaþr wari. Siþan [at] gangnum manaþi wildi hann þaim bort wisa. En þair andswaraþu, at ny ok niþar wari e ok e, ok qwaþu so sir wara lufat. Þissun þaira wiþratta qwam firir drytningina um-siþir. Þa segþi han: Minn herra kunungr! þu lufaþi þaim byggia um ny ok niþar, þa ir þet e ok e, þa matt þu ai af þaim taka. So bygþus þair þar firir, ok enn byggia, ok enn hafa þair sumt af waru mali.
Firi þann tima ok lengi eptir siþan troþu menn a hult ok a hauga, wi ok stafgarþa, ok a haiþin guþ; blotaþu þair synum ok dytrum sinum ok fileþi miþ mati ok mungati, þet gierþu þair eptir wantro sinni. Land allt hafþi sir hoystu blotan miþ fulki, ellar hafþi hwer þriþiungr sir; en smeri þing hafþu mindri blotan miþ fileþi, mati ok mungati, sum haita suþnautar, þi et þair suþu allir saman.
2 Kap.
Mangir kunungar striþu a Gutland miþan haiþit war; þau hieldu Gutar e iemlika sigr[4] ok ret sinum. Siþan sentu Gutar sendimen manga til Swiarikis, en engin þaira fikk friþ gart, fyrr þan Awair Strabain af Alfa sokn, hann gierþi fyrsti friþ wiþr Swia kunung. Þa en Gutar hann til baþu at fara, þa swaraþi hann: Mik witin ir nu faigastan ok fallastan; giefin þa mir, en ir wilin et iek fari innan slikan waþa, þry wereldi, att mir sielfum, annat burnum syni minum ok þriþia kunu. Þy et hann war snieldr ok fiel-kunnugr, so sum sagur af ganga. Gikk hann a staþgaþan ret wiþr Swia kunung. Siextigi marka silfs um ar hwert, þet ier skattr Guta, so at Swiarikis kunungr [hafi][5] fiauratigi markr silfs af þaim siextigi, en ierl hafi tiugu markr silfs. Þinna staþga gierþi hann miþ lands raþi, fyrr en hann haiman fori.
