Sida:Sweriges gamla lagar I (1827).pdf/397

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


295
IV. 13.

tum. ([1]ödher. laurencius dyakn. per quemlibet .3. annum et similiter gutti ræffwær semper ad medietatem ad nos omnes.

Anno domini Mo. CCC. XX. Vto. habuit ecclesia vidhem .XI. marcas cum .II. oris et cum parochianis[2] restabant .XIII. ore[3]

14.[4]

¶ Hær hittæs namn þerræ mannæ, ær wæstrægötlanz lagh görðþo oc48 fram förðþo.

¶. Fyrsti war lumbær. oc af hanum æru lums lagh callæðþ. fore þy. at han sighs. hawæ huxæt. oc gört en mykin loth aff laghum warum. han war föðær .i. wangum. oc þær liggær han .i. enom collæ fore þy at ([5]han war heðþen.

¶. Annar war. Biorn kialki. han war haf[6] mæðþalby. þær war han iorðþæðþær .i. enom collæ. fore þy hanum war eygh kunugh hælægh crisnæ. æn .a. þem samæ. collæ. standær clocnæ hus þerræ nu .i. mædalby.

¶. Þriði war Þorer ræfwær. af gökem.

¶. Fyarðhi. war. Alli. han war födær .i. sighlislangem. oc han taldi lagh .a. lincornæ[7] wallum. æn war wrangwis. oc ffore sins wrangleks sakir.


  1. Br. pro ödher. laurencius legit: ad heredes Laruencii. Male.
  2. Fant (Script. Rer. Svec. Med. Aevi, Tom. 1. sect. 1. p. 7.) perperam legit pereantur.
  3. Continuatio barum adnotationum, quae in altera pagina folii 47. scripta fuit, deleta est, illiusque loco alia quaedam rec. manu, saec. ut videtur XV, scripta. At recentiori hac scriptura quoque erasa, saec. demum XVI hic est adnotatum: S. Olofz krön. 61: pag. 7 lin. Madr er nefndr emundr af scaurum han var laughmadr i gautland vestra. De prima scriptura haec tanum fragmenta eruere nobis contigit:
    ***þorppæ þridhiungær takæ hælmningin
    *** arnsten (?) sidþæn takæ pulli oc ***
    *** tenctur semper habere lidh. aupd arnbiornæþorpp.
    Honbora þridiungær skiptis a. tua löte
    **
    olafstorppær ***
    lidh apud haghas (?) tenentur habere per alium annum hægguþorppæ et alium annum bymæn (?) et lyngasæ (?) lidh tenentur habere olafstorppæ ællikiærær atque honborær.
  4. Rec. man. saec. XVI. add. rubricam: Wæstræ Göta Laghmæn.
  5. war han scriptum est, at iustus verborum ordo additis signis indicatus. Cfr. Tab. V.
  6. Pro æf.
  7. 60. Ups. Sk. Stj. et Br. (cuius apographum secutus est O. Rabenius in Diss. de Antiquis Westro-Gothiæ Legiferis) legunt Lintornä.