Fasta verk verða at sögum (fyrir) Sœnskri þióð, (ok) at Fróða ey-lands iarlar höfðu víg-framað of-veginn.
33 Kap.
Þat frá ek enn, at vitta vættr skyldi of-viða Aðils fiörvi, ok (at) Freys dáð-giarn áttungr skyldi falla af drasils bógum, ok (at) bragnings burs hiarna œgir varð of-blandinn við aur, ok (at) Ála dáð-sæll dolgr skyldi deya at Uppsölum.
35 Kap.
Veit ek Eysteins lífs lokinn enda folginn á Lofundi, (ok) at (menn) kváðu Iótska menn inni-brenna sikling með Svíum; ok (at) hlíðar-þangs bit-sótt rann á hilmi i brand-nói, þá er timbr-fastr tóptar nekkvi, flotna fullr, brann of fylki.
36 Kap.
Þat stökk upp, att Sýslu kind hefði of-sóat Yngvari; ok (at) Eistneskr herr vá at liós-hömum hilmi við lagar hiarta; ok (at) aust-marr kveðr Gýmis lióð at gamni (fyrir) Sœnskum iöfri.
39 Kap.
Önundr varð und Himin-fiöllum heptr (með) Iónakrs bura harmi, ok hrísungs heipt kom Eistra dolgi at hendi of veg; ok sá Högna hrœrs frömuðr var of-horfinn (með) foldar beinum.
44 Kap.
Ok reyks rösuðr trað Ingiald i fiör-ván á Ræningi, þá er hús-þiófr steig ígögnum goð-konung (með) hyriar leistum. Ok sá urðr þótti allri þióðu (vera)
