Hoppa till innehållet

Sida:Germania 1912.djvu/46

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan behöver inte korrekturläsas

40

fronte Frisii excipiunt, maioribus minoribusque Frisiis uocabulum est ex modo uirium. utraeque nationes usque ad Oceanum Rheno praetexuntur ambiuntque immensos insuper lacus et Romanis classibus nauigatos. ipsum quin etiam Oceanum illa temptauimus; et superesse adhuc Her­culis columnas fama uulgauit, siue adiit Hercules, seu quid­quid ubique magnificum est, in claritatem eius referre con­sensimus. nec defuit audentia Druso Germanico, sed ob­stitit Oceanus in se simul atque in Herculem inquiri. mox nemo temptauit, sanctiusque ac reuerentius uisum de actis deorum credere quam scire.

35. Hactenus in occidentem Germaniam nouimus; in septentrionem ingenti flexu redit. ac primo statim Chauco­rum gens, quamquam incipiat a Frisiis ac partem litoris oc­cupet, omnium quas exposui gentium lateribus obtenditur, donec in Chattos usque sinuetur. tam immensum terrarum spatium non tenent tantum Chauci, sed et implent, populus inter Germanos nobilissimus, quique magnitudinem suam malit iustitia tueri. sine cupiditate, sine inpotentia, quieti secretique nulla prouocant bella, nullis raptibus aut latro­ciniis populantur. id praecipuum uirtutis ac uirium argu­mentum est, quod, ut superiores agant, non per iniurias adsequuntur. prompta tamen omnibus arma ac, si res po­scat, exercitus: plurimum uirorum equorumque; et quiescentibus eadem fama.

36. In latere Chaucorum Chattorumque Cherusci nimi­am ac marcentem diu pacem inlacessiti nutrierunt. idque iucundius quam tutius fuit, quia inter inpotentes et ualidos