Sida:Gutniska urkunder och Gotlands runinskrifter (1859).pdf/69

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


19
1. Guta Lag. Kap. 24, 25.

maþr þria menn gin bruþ senni, ok bryttuga biþi þar, sum bruþ-messa sings ok bryllaup drikks. En bryllaup skal drikkas um twa daga miþ allu fulki, ok giefar giefi hwer sum will, eptir wilia sinum. En fyrningar iru af-taknar til bryllaupa hafa. A þriþia dagi, þa hafin sielfs-wald um at biauþa atr drotsietum ok gierþa-mannum ok nestu frendum. Minni skulu skenkias so marg, sum husbondi will, firi Mariu-minni; en eptir Mariu-minni, þa hafi hwer maþr haim-luf, ok ol bieris ai lengr inn: hwer sum þitta briautr, þa byti XII (tolf) markr landi. En hwer sum o-buþin kumbr til bryllaups eþa waitslur-ols, þa gieldi III (þria) oyra. § 1. Erfis-gierir iru allar af-taknar; utan hwer sum will, þa giefi kleþi ok skyþi innan-sokna-fulki eptir þann, sum framm ier liþin. § 2. Skarlaþ ok bladragning sliti þet hwer sum til ier, ok engin maira til-auki, sen þet ier slitit, hwatki fornt eþa nyt. § 3. Raiþkleþi ok raifwengi skierins ai smeri, þan i fiarþunga. § 4. Þitta ir ok ([1]sempt sik um Gutniskar kunur, et hwer broþir gieri raþ firir systr senni til giptur; will hann ai, þa giefi henni attunda lut af aigu senni til uppheldis, miþ skynian nestu frenda ok sokna-manna, so et han hwergi oraþlika firigieri sinum kust. § 5. En um O-gutniskt fulk, þa liautin twar systrir gin ainum bryþr.  Þa en falla kann syskana millan eþa syskana-barna, þa skiptin so þi sum feþrni eþa myþrni; þa en fiarrar gangr, þa liauti þann, sum bloþi ier nestr.

25 Kap. Af skoga-brigslum.[2]

Brigþas tweir menn um skog, þa al mandr hafa tu witni, liks-witni ok ortar-witni: laþigs wiþ garran, eþa troþr klufit ok a stumbla legt, eþa klappat qwisti ok saman-burit ok þar latit þorkas til hafallar; þet ir ortar-witni fullt. Witorþ hafi þann, sum likswitni hafr driaugari, et ort [ier] um-kring. Ann af þaim, sum mest a, skal fyrsti til aiþs at ganga; will hann ai miþ aiþi witna, þa dugin hans witni hwargum. § 1. En um aþal-iorþ skal ok hafa tu witni, niþia witni ok ortar-witni, um þria wintr. Ortar-witni bierin þair, sum aign aigu a-fasta. Brigþir þann, sum kring-um a, þa witnin þair, sum nest aigu utan-um. Niþia-witni bier ai nerari, þan fiarþi fran-kumin. § 2. Þa en þaun mytas, aþal-iorþ ([3]ok skogr ok myr, þa takin aþal-iorþ twa lutu,[4] ok skogr ok myr þriþiung. Skogr ok myr, þa takr halft hwat af dauf-iorþu, þar sum þaun mytas millan stumbla ok star-þufur; ok hwatki ma þaira miþ andru witna, ai skogr miþ myri ok ai myr miþ skogi. § 3. Lufi engin maþr

  1. B., A. sempsik.
  2. B. skoga-bregdan.
  3. A. utelemnar orden: ok — lutu (luti), hvilka tillagts af en yngre hand.
  4. Jf. 20: 13; B. luti.