Sida:Gutniska urkunder och Gotlands runinskrifter (1859).pdf/70

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


20
1. Guta Lag. Kap. 25, 26.

andrum manni hagga i o-skiptum skogi eþa ag sla i o-skiptri myri, utan hann sei sakr at þrim markum wiþr mals-aiganda ok aþrum þrim wiþr moga. Dirfis engin maþr yrkia i annars manns skogi eþa myri, utan þet sei tykt miþ skielum, sum hann miþ far, ann-bol eþa faru-skiaut. En segr hann, et hinn o-skiellika hafi takit, þa witni þet miþ a-syn. § 4. Hwer sum skaþa far um skog eþa aþrar aigur, ok will hann neqwarum mistroa um neqwat, þa syni engin andrum rannsak[1] ok a-syn utan sak. § 5. Hwer sum merkium spillir utan staurs eþa innan, þa wari sakr at þrim markum wiþr mals-aiganda ok aþrum þrim wiþr moga. Dirfis ok engin maþr gierþa af o-skiptri aign, utan hann sei sakr at þrim markum wiþr mals-aiganda ok enn aþrum III (þrim) wiþr moga. § 6. Garþi a warþa hwer, þar sum hann giert hafr; þann tagarþi, sum ta-fast a, en þann, sum ai a ta-fast, þa warþar þann miþal-garþi. Þar bytir hwer spiell, sum hann garþ a firir.  Þa en flairi hafa garþ auman, þa gialdin allir spiell, sum ai hafa garþ laggiertan. Engin far haildir firi spiell sin, utan hann hafi sielfr laggiertan garþ. Ai ma wisa spiellum a annars garþ auman, utan hann sielfr hafi goþan.

26 Kap. Af half-gierþi

Baiþis maþr half-gierþi af manni, þa al til-segia hanum miþ granna witnum eþa kirkiu-manna, ok skilin sokna-menn til lutar i samu siau natum; liauti siþan sielfr miþ granna witnum, en hinn ai will wiþr wara; ok gierþ þar, sum þu liautr, en hinn hafi siþan atmelis-frest fran luta-dagi.  Þa en siþan kuma soyþir i, þa tak i hus ok lat ai ut fyrr, þan hann spiell bytir ok half-mark framm-setr til garþs; hafi giert i halfum manaþi, ok taki atr weþ sin.  Þa en hann ai gierþir i halfum manaþi, þa tappi sinni half-mark, ok þu tak atr til annarir half-mark, þar til et giert ier; warþi e spiellum miþan ogiert ir, firi þi et garþr ir granna setr. § 1. Hwer sum takr soyþ i hus, þa andwerþi soyþi til þess, et hann til-segr hinum miþ granna witnum, sum soyþin a; will hann ai sipan soyþ senn ut-loysa, þa hafi sielfr skapa, en soyþr ir werri[2] eþa daudr miþ allu. Þa en allum ier laglika til-segt, þa andwerþi þann, sum garþ a auman. § 2. Þa en mandr a osoyþ, ok laupr i at laggiertun garþi, þa al manni til-segia miþ granna witnum, ok biþia soyþ senn hepta; þa en hann siþan gierir skaþa, þa al taka soyþ i hus, ok hann byti spiell, sum soyþin a. § 3. Briautr uxi band-hailan garþ, þau et hann ai sei laggiertr, þa bytir þu spiell; þa en hann laupr yfir, þa bytir ai, en ai ok garþr laggiertr ier. § 4.  Þa ir uxi et lagum heptr,

  1. B. rannsaka.
  2. B. forwarder.