Sida:Gutniska urkunder och Gotlands runinskrifter (1859).pdf/71

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


21
1. Guta Lag. Kap. 26—28.

en horn-band ir a eptra foti ok so um horn. § 5. Engin garþr ir laggiertr, utan hann sei miþ tweim bandum bundin ok half-þriþi elna haur til yfrsta banda, ok þau firi þaim soyþum, sum yfir laupa, ok ai firi swinum eþa firir þaim soyþum, sum undir skriþa. § 6. Gasa eþa grisa gieti hwer sielfr, en garþr ir laggiertr firir. § 7. Haggr maþr innan gierþa oloyfins ok akr til; þa wari sakr at þrim markum wiþr aiganda ok aþrum þrim moga. En bier hann yr haim til sina, þa wari sakr at atta ertaugum, ok e hailt atr. Brestr axul a gatu eþa annat raiþi, þa haggi sak-laust i annars aign, en hann ai sielfr a so ner, et hann sia ma oyk-wagn[1] eþa russ ok kerru. § 8. Rifr þu garþ manns upp, so et þu briautr yfrsta banda, þa byt half-mark; en rifr þu annat staurgulf, byt VIII[2] (atta) ertaugar, rifr þu þriþia, byt IIII[3] (fiaurar) ertaugar. Rifr þu so bratt sum liþsmeli sei, þa byt twar markr ok ai frammar, ok gierþ atr garþ hans iem-goþan ok iemlangan sum hann fyrr war, ok warþa skaþa e men ypit ier. § 9. Takr þu wiþ manns eþa garþs-wirki eþa timbr i skogi, byt VI (siex) oyra. Þa en hinn hafr til gatur fyrt, þa iru þriar markr, en hann ekki laifir sett atr; ok fai hanum allt sett aigit atr iem-gutt ok iem-mikit, en þu werþr sandr at; witi[4] sielfr miþ aiþi, ner allt ir.

27 Kap. Af sauþi.

Sauþi warþar hwer, sum hann i garþi hafr, utan þi at ains, et hiaul liggi a eþa felli-dur, þa warþar þann, sum fran ypnu gangr. Grafr þu sauþ i engium eþa aign þenni, þa gier gang ok gatu iem goþa fran sum til, ellar warþar þu soyþi manns, en hann waþa liautr.

28 Kap. Af aigna-kaupi.

Aign ma engin selia, utan þrang rekin til, þa segi[5] til skyldasta miþ sokna-mannum ok etar-mannum, ok þair skynin hwat til-þrengr. En hwer sum giefr penninga a aign utan þissa skynian, þa hafi firi-giefit penningum sinum, ok byti tolf markr landi ok aþrar XII (tolf) skyldum mannum þaim, sum rypta. En aign ir aldri lagkaupt, utan miþ þings-manna skynian, ok afraþr frammi standi um atmeli. § 1. Miþ samu witnum skal ok festa sum kaupa. § 2. Skipta menn aignum, þa lysin a þingi skipti sinu, so et beþir sein wiþr; þa en neqwar mistror þaim, þa rannsakii sama ari. § 3. Þa en ai winna skyldir menn

  1. B. oyk ok wagn.
  2. A. har VIIII genom felskrifning; ty afskrifvaren har först skrifvit blott halfva bötesumman iiij och sedan genom ett tillagdt V velat fördubbla henne, men glömt att utstryka ett i.
  3. Kanske rättare XIIII (fiurtan)
  4. B. wit.
  5. B. seg.