3. Af kyrkiu ræt.[1]
Uerder maþer .i. kyrkiu dræpin þet ær niþings værk. þa er kyrkia al vuighz.[2] Er þet firi tiu vitrum[3] þa scal gyuæ byscupe þrer marker firir vilx[4] oc natter gengerd. En a tiu vittrum. er. at þer hovodtiundaþo. oc uilia kyrkiu vighiæ letæ þa sculu þer. houodtiundæ.
4.
Landbor sculu eigh. houodtiundæ gæræ mer en enu sinni. vten þer uili. eller at þer falli .i. houod syndir.
5.
Værþer altæræ sten lös. þa scal prester byscup uid væræ. eller hetta uid sinum þrim marcum þa sculu bönder giuæ byscupi þrer marcher firi altæræ vixls oc natter gengerð. Oc firi[5] kyrkiu gærð allen. þrer marcher. firi s[...][6] kyrkiu gærd. tolf öra. oc firi stapul tolf öra. Crusszur oc klokchor.[7] calka oc messufat. þa scal byscuper vighia firi tyundæ. þen. er bo der giuæ hanum oc börn fermæ.
6.
Taker kyrkia. at fyrnass. standæ stulpær. liggia sillir er helt dyrni. oc
- ↑ Br. legit ran. Forsan ita habuit archetypon, quod secutus est scriptor noster. Rectius tamen drap, ut habet Cod. G. Vide not. ad II. KkB. 5.
- ↑ Pro vuighþ. A rec. man. mutatum in vuighd
- ↑ vitnum primum scriptum fuisse videtur; incertum an ab ipso scriba emendatum.
- ↑ Pro vixl.
- ↑ Ultima littera huius vocis i, in folii margine scripta, periit, eodem modo quo verba quaedam fol. I. scripta. Cfr. not. 7. pag. 3.
- ↑ Vox quaedam, a sun vel sum, ut videtur, incipiens, in ipso folii angulo scripta, ita mutilata fuit, ut ne coniiciendo quidem eam restituere possimus. Omnia apographa et Stj. habent sundrug, quod tamen vix probari posse videtur.
- ↑ Pro klokkor. l omissum ipse addidit scriba. Stj, et omnia apogr. legunt klokthor.
