Sida:Sweriges gamla lagar I (1827).pdf/105

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


7
I. Kirkiu B. 12.

þæs ær friþ bröt. §. 2. Dylia sopnær[1] mæn kalla eigh friþ brutin þa skal biscups lensprester se af sopnar mannum tylptar eþ biþia sær sva gud holl oc uatum sinum at þer eigh fridbrut giöt[2] suat[3] biscuper a sak. af.

13.

kirkiu gard skal scipæ bolæ mælli slict a bol at gærþe. sum annat. Liggær kirkiugardær alþer4 open. þet er. þriggia marcha sak. þet a biscopér.[4] Ligger þridiunger vpen. þæt ér siax oræ sak. þæt .a. biscopær. siþan a. hæræd firi balka han[5] atta örtoghor. Oc e skal kirkiugarþær gilder varæ. baþi vinter oc somar.

14.

Barn þorf kristnu maþer huls.[6] fyrra scal barn cristna æn man huslæ. þorf maþer oling. ok annar husl. þa skal fyrræ man huslæ æn[7] olæ. §. 1. Barn far eigh kristnu maþer eigh husl. ællér öleng. ær prester for fallalös. þa ær han sæker at marchum[8] þrim. viþ biscup oc þrim marchum vid saksöchenden. §. 2. Forfal prests æru æn biscuper hauir hanum buþ sænt oc ær bortfarin för. Annur æn han siukær ligher. Þridiæ æn han þighiændæ mæssu sighir. Fyardæ æn han ær i. sokn farin siukum. at hiælpæ. §. 3. Vr skal mæssufatum fara ok sivkum hialpæ. æn han sivngær æigh þighianda mæssu. §. 4. Skil[9] þæm a bonda ok prest kallær bondi han forfallalösan. þa scal han væriæ sik a mote mæder siax prestum. at han laghæ forfall fæk.

15.

Prester scal bondæ ola oc bonda kono. bonda svn oc dottor hans ælstæ

  1. Rec. man. mut. in soknær.
  2. Rec. man. mut. in giörþo. Potius tamen videtur esse legendum: þer ær eigh fridbrut giört. Cfr. II. KkB. 25.
  3. Pro: sua at.
  4. Hic sine dubio est addendum: Liggær haluær open. þet ær tolf öræ sak. þet a biscoper. Cfr. II. KkB. 26.
  5. Man. rec. emend. ad huarn.
  6. Pro husl. Cfr. not. 49. pag. 8.
  7. Loco v. æn antea scriptum fuit þorf.
  8. Omnia apographa habent marcher. Cfr. not. 28. pag. 5.
  9. Scikil hic scriptum; at, punctis litteris ci subiectis, scriba indicavit eas non esse legendas.