Sida:Sweriges gamla lagar I (1827).pdf/400

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs


298
IV. 15.

15.[1]

Olawær skotkonongær. war fyrsti. ([2]konongær sum cristin war .i. sweriki. han war döptær .i. ([3]kyældu þerræ wið hosæby liggær. oc heter byrghittæ. af[4] sighfriði biscupp. oc han ([5]skötte þaghær allæn byn till staffs oc stols.

¶. Annar konongær war. Æmunðær colbrænnæ. oc hæt[6] þy colbrænnæ. at[7] war riwar .i. ræfstum sinum. at brænnæ hus mannæ.

¶. Þriðhi war. Æmundær slemæ. ([8]þy at war sliskær. oc eygh goðþær ([9]at þra .i. þy mali han wildi ffræmmiæ. oc han ([10]görðhe skiæl mællin swerikis oc danmark. ([11]swa sum sighx .i. landæmærum.


Hii reges cristiani et hoc ordine rexerant in swecia quo ponuntur

Olauus fuit primus rex swecie cristiane fidei imitator qui a beato sigfrido episcopo magne sanctitatis viro in scute[12] sito iuxta husaby baptismi sacramentum recepit. ac dej amore ductus memoratam villam predictam. ecclesie cristi cuius fidem receperat donacionis titulo vendicauit episcopi a scribens dignitati. Huic successit in regno emundus wlgariter dictus culbrenna. quia iudicauit in penam ipsorum transgressorum domos comburi Tercio loco regnauit emundus slema qui metas posuit inter sweciam et daciam

  1. D. Rec. man. saec. XVI. add. rubricam: Christne Konungar i Swerike.
  2. Q. cristin konung i swerike.
  3. Q. the kældo widh husaby etc.
  4. Q. add. sancto.
  5. Q. gaff gænæst allan byyn til kirkiona.
  6. D. Sic scriptum est, non hat. Cfr. Brefwäxling emellan twänne wänner etc. Stockholm 1759. p. 33. not. 10. — Q. add. fore.
  7. Q. add. han.
  8. Q. han war slitzker etc.
  9. D. Loco not. 6. cit. p. 34. not. 13. perperam dicitur atþra hoc loco esse scriptum. — Q. pro at habet oc; male.
  10. Q. sætte ramærke.
  11. Q. om. swa — landæmærum.
  12. E. Benzelius (Monum. Eccles. SveoG. p. 69.), Nordin (Script. Rer. Svec. Med. Aevi T. 1. s. 1. p. 15.) et Br. legunt fonte. Ita legendum quidem, neutiquam vero scriptum est. Apographum huius historiae Regum Sveciae, quod in Bibl. Reg. Holm. asservatur, sign. D. 29. 9. b, quoque habet fente. Sine dubio credidit scriba h. v. ab illo male lectam, esse nomen proprium loci cuiusdam.