Sida:Till Visby stads äldsta historia.djvu/137

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har korrekturlästs
— 114 —

komma till dem för att ta reda på förhållandena i deras stad eller på den gotländska landsbygden, med skyldig ödmjukhet och vördnad mottaga honom och visa honom kungliga hedersbetygelser, såsom en sann herre bör mottagas, hedras och behandlas af sina undersåtar[1].

Det var en fullständig underkastelse. I sina politiska planer på oberoende och själfständighet måste de fullständigt slå till reträtt. Det trefaldiga löfte de måste aflägga att skaffa borgensbref af sina bundsförvanter sjöstäderna, att dessa skulle medverka till deras egen undergång, att af påfven utverka exkommunikationsdom jämte fullmakt för Linköpings biskop att verkställa domen samt slutligen att själfva till konungen på sätt som han föreskrefve betala i böter en summa af 10,000 mark rent och gångbart silfver, om de beslogos med att ha brutit sina löften eller något af sina löften[2], det visar, hur fullständig underkastelsen

  1. “Si eciam sepedicto domino nostro regi Swecie placuerit ad nos venire, ciuitatem nostram ac ierram Gotlandensem gracia visitandi, ipsum, sicut verus dominus recipi et honorari debet a suis subditis et tenetur, cum debita humilitate et reuerencia recipere curabimus et sicut maiestatem decet regiam in omnibus pertractare.“
  2. “Procurabimus eciam a civitatibus Lybeke, Wismar, Rostok, Gripswald, Stralesund et Riga litteras fideiussorias, continentes, quod, si aliquem extraneum principem seu dominum preter regem Sweorum eligere presumpserimus vel premissa fideliter non seruauerimus, dicte ciuitates ipsum dominum regem nostrum Swecie contra nos ad destructionem nostram totis viribus adiuuabunt. — Procurabimus insuper in expensis propriis litteras a sede apostolica, in quibus continebitur, quod, si sepedictum dominum nostrum regem Swecie in premissis offenderimus, ipso facto, si legaliter conuicti fuerimus, excommunicactionis sentenciam incurramus, nihilominus iurisdictioni nos domini Lyncopensis [episcopi] supponentes, vt, si in huiusmodi deliquerimus, plenam auctoritatem habeat in nos excommunicacionis sentenciam promulgandi. — — — Promittimus eciam fide firmissima, quod, si unquam inuenti fuerimus in premissis si[ve] in aliquo premissorum deliquisse, pene X