Sveriges Gamla Lagar/Band I/Den äldre codex af Westgöta-lagen/Giptar bolker

Från Wikisource, det fria biblioteket.
←  I. Arfþær bolkær
Samling af Sveriges Gamla LagarBand I
av C. J. Schlyter, H. S. Collin

Äldre Västgötalagen: Giptar bolker (Giftermålsbalken)
I. Retlosæ bolkær  →


[ 32 ]

Giptar bolkær


1.

Konongær vil sær kono biþia. Ær þæt vtæn konongrikiz. þa skal mæn sinæ latæ faræ. ok ærændi sit vrakæ ok fæst takæ. þa skal konongær brudfærþ gen gæræ. þa skal konongær gen fara ok giua tolf mærkær gulz allær tvæ byæ æt væþium sætiæ.

2.

Bondæ son vil sær kono bydiæ. han skal hin skyldæstæ at hittæ. ok bön sinæ byriæ. han[1] fæstnæþær stæmnu leggæ a hænni skal til fæ sighiæ næmnæ [ 33 ]iord æn til ær. ok alt þæt giuæ vill. þrear markær skal lagha vingæs. uæræ. þaghar firi fæst ær skilt ok handum saman takit. þa ær tilgævær allær[2] intær. æn vingævær eigh fyr æn þer komæ bæþi a en bulstær ok vndir ena bleo. §. 1. Af fæstæ ruf a biscopær. III. markær.19

3.

Værþær fæsti konæ manss takin .a. IX. markær þæn skyldastæ ok sva fæstimaþær. ok sva konongær ok sva ællir. mæn. boe hæne aldrigh. þer skulu friþær hans eghæ uald. kome aldrigh i friþ. fyr. æn þer uiliæ ær sak sökiæ.

4.

Far frælsgiui ættaþæ kono. þa ær mark uin gæf. ok mark hindradaxgæf. barn þerræ skolu ætboren væræ. §. 1. huarn staþ hindradaxgæf. ([3]ær. þa ær þriþiungs. skipti. a fæ þerræ ær eigh hindradax gæf givin. þa skal hvn up takæ. þriðiung ok. III. markær. §. 2. Far frælsgiui. fostro. giffs eigh vin gæf ællær hindradax gæf. þa giptis. hun til hælsnings. §. 3. Vill þræll fa huskono giui tva öræ til þem ær hana a. ([4]ækki kiæpsir i barnum.

5.

Giuær maþær manni sak. at han havir lighæt hos huskono hans. þa skal firi gangæ tilptær eþ. ællær bötæ. VI. öræ. §. 1. Havir konæ hor giort ok givær bondæ kono sinni sak. þa væri sik. mæþ siv mannum af næmdinni. Værdær hun varþ böte hænni. III. markær. þem skal aptær til bos laggiæ. ægæ hun þem huat þem skil hæl ællær hughær. Verþer hun eigh varþ. þa skal hun gangæ fræ bo ok boslöt .i. hvarþax[5] clæþum sinum.

[ 34 ]

6.

Fæstir maþær ænkiu ok flytær hem ok lægs hos ok aslær[6] hanni barn þar a ængin sak .a. Værþær. barn siþæn föt. öl ær giört. þæt ær aþalkono barn. þy hetir fingin fæst[7] ænkia. §. 1. Fæstir maþær mö. gær viþ lönþær læghær han ær. sakær at. sex markum uid faþur hænnær. §. 2. Liggær maþær uid kono ok fæstir hana siþan mælir vingæf þa ær læghær böt. §. 3. Liggær viþ fralsæ fostro bötæ tolf öræ. firi ambut VI. öræ. firi ætborna kono. sex markær þen barn .a. vid[8] ambut. han skal varþæ hanni. til þæs ær hun gitær kuærn draghit. ok ko molkæt. Dör hun af barni bötæ han. III. markær. §. 4. En löpæ kono læghær skal. væria mæþ tilptar eþe. baþe ætbornær[9] annöþogher.

7.

Talf frænsim mællin hionæ tveggiæ. þa skal a þingi tæliæ. ok biscups lof til fa. at væriæ[10] mæþ tvanni tylptum biþiæ sva sær guþ hull. ok vattum sinum at frændsim[11] vkur ær sva skyuld sum nu[12] havir. iak taltt. þy ma iak eigh boa hanni. at gusz rætti. Givær bondé sær sialvær sak. kallar sik sva skyldæ kono hava at sinni kono at han ma eigh bo hænni at gusz rætti. þa fulli þæt mæþ tvænni tylptum. værþær han fælþær þa skal han botæ[13] hænni.20

8.

Liggær maþær hos dottor sinni. þæt mal skal af landi bort skiptæ[14] [ 35 ]ok til roms. Egho faþghar tver ena kono. Egho bröþær tver ena kono. Eghv bröþvngær tvær enæ kono. Eghu systrungær tver ena kono. Egho moþghur tva en man. Egho systær tua en man. Egho systrungur ællær bröþvngor tvar en man. þæt ær firnærværk. §. 1. Myrþir kona barn sit. Dræpær svn faþur sin. Ellær faþir son sin. Allær broþir broþor sin. Ellær bröþrungær broþrung sin. Allær systrungi systrung sin. Allær faþur faþur sin. Allær moþer faþur sin. Allær svnarsun sin. Allær dottorsvn sin. Allær broþorson sin. Allær systursvn sin. Allum slikum malum skal af landi skiptæ[15] mæþ brevi til pavæns i rom þer skulu af pavanum bref takæ. ok aptær til byscups föræ latæ han sea huilkæ miskun þer fingu. biscuper skal þem bref fa firi tyundæ sin. §. 2. Af allum firnaruærkum. a biskupær. þrer markær. Þer sum skriptæ. brut gæræ. þer eghu biscupi. III. markær.

9.

Svnnudaghin þæn ær næst ær æptir martens mæssu dagh. at qvældi þa æru mungæts tiþir lagh taknær. §. 1. Hæptir[16] bonde fæsti kono mansz þa skal bruþmæn til gæræ. a mungats tiþæ daghi. tva mæn til garsz. gæræ. griþær at beþæs. þa skal hvar þerræ aþrum grid sækæ.[17] i gard ok or. þa skal klæþi miætæ ok siþæn firi gipt skiliæ. §. 2. Sva ær firi gipt at skiliæ. þaghær þer kumæ baþi a en bulstær ok vnþir ena bleo. þa a hvn þridiungh i bo. ok. III. markær at hindradax gæf. af hans lot. §. 3. Svn han hanum sinæ fæstikono a þrim laghæ ölstæmpnum. þa ær han sakar at. IX. markum viþ saksokiæ. ok sua viþ konong ok sva viþ allæ mæn. §. 4. Sva skal bonde byudæ fæstikono. at laghum at þrim ölstæmnum sva sum. beþæs §. 5. þæt ær laghæ forfal manz ok kono at þer siuk æru ællær bruþ vaþir inni [ 36 ] brænþær. þær[18] ær forfal bæggiæ. þerræ æn þiufnæþær ællær bosran havir iuir gangit. Æn han latær þing. visæ. þa skal tva mæn a þingi. lata forfal bæræ. Vill. han eigh at þy litæ. þa skal a endaghæ mæþ.[19] tylptær eþe. ok tuænni vittnum biþia sva sær guþ holl. ok vat sinni. at han fæk laghæ forfæll. ok þy ma iak eigh giptæ þær hanæ. §. 6. Vill han væriæ 21firi hanum. þa skal firi gangæ mæþ tvænni tylptum biþiæ sva sær guþ holl ok uattum sinum. at frænsim þerræ ær sva skylþ at þer mughv eigh bo mæþ gusz rætti. ællær sifskapær. §. 7. Kvæþær han ne viþ kallæss eigh fæst havæ þa skal han firi ganga mæþ tvannum tylptum. biþiæ sva sær guþ holl ok vattum sinum at han fæsti hana eigh sva sum lagh sighiæ i landi þæssu.



Fotnoter[redigera]

  1. Adde a v. skal. Stj. Handfästnädär. Male.
  2. ællær scriptum, at a in æ mut.
  3. Loco vv. ær. þa ær antea scriptum fuit: barn þer.
  4. Verbum a hic subintelligitur. Cfr. not. 26. pag. 12.
  5. Pro hvardax.
  6. Lege aflær.
  7. Omnia apogr. legunt singin fäst; Stj. Sängiufäst. Prima enim littera h. v. est ambigua. Cfr. Tab. I. II. GB. 7. et Add. 12:2. habent fangen fæst.
  8. vid deletum, forte ab eodem, qui delevit v. hvat I. AB. 18:1. Cfr. not. 56. pag. 30.
  9. Adde ok.
  10. sværiæ, ut videtur, legendum. Cfr. II. GB. 14.
  11. Litt. d omiss. ipse add. scriba.
  12. Loco v. nu antea hau v. han scriptum fuit.
  13. Lege boæ. Cfr. II. GB. 14.
  14. skriptæ, ut videtur, legendum. Cfr. II. Orb. 3; GB. 15.
  15. Cfr. not. 14. praeced.
  16. Pro litt. init. H scriptum est N, at H supra lineam addidit rec. ut videtur, manus. Hæptir esse legendum, praeterea et sensus suadet, et II. GB. 16. testatur. Stj. et omnia apogr. legunt Häptir.
  17. sæliæ, ni fallimur, legendum. Cfr. not. 64. pag. 31. Stj. habet säliä.
  18. Lege þæt.
  19. Litt. m errato bis est scripta, in fine nempe superioris, et initio sequentis lineae. Ups. legit in mäd.