Sida:Sveriges Gamla Lagar XIII (1877).pdf/424

Från Wikisource, det fria biblioteket.
Den här sidan har inte korrekturlästs


360
Kunungs næmd — Kyndilmæssa.

...

Kyn (kun, kön), n. 1) slag, art. annæns kyns, annat slags, Sk.* e hvat köns hug &c. Sk. I. 95. not. 25. Jfr Alskuna; Al-, Hværs-, Þæs-. 2) kön. Se Mankyn, Karlköns. 3) slägt, slägtskap. iæmn kynnum, lika nära i slägt, VG.* kyni kunnaster, se Kunder 2. ægha k. viþer man, Sk.* Jfr. Kynni. 4) slägt, slägtingar. gutniskt k., G.* i sino kyne, VM.* til kyns ok kundra manna, mæþ kyni ok kunnum mannum, se Kunder 2. sighia þem k. vara, Sm.* af kyni næfnæ (næfnd), vitæ mæþ tvigiæ mannæ vitni ok tolf næfndum mannum i kyni sinu, &c. Sk.* Jfr. Moþur kyn, Fullkyniaþer.

...

Kusta, Kuster, se Kosta, Koster.

Kval, Kvar, och andra ord som i ÖG. börjas med kv, se under Qv-.

...