Sveriges Gamla Lagar/Band I/Den äldre codex af Westgöta-lagen/Af mandrapi

Från Wikisource, det fria biblioteket.
←  I. Kirkiu bolkær
Samling af Sveriges Gamla LagarBand I
av C. J. Schlyter, H. S. Collin

Äldre Västgötalagen: Af mandrapi (Om mandråp)
I. Af særæ malum bolkar  →
Om dråp, och den följande rättsprocessen.


[ 10 ]

Af mandrapi.


1.

Uærþer maþer dræpin ok af daghum takin. þa skal uighi a þingi lysæ oc frafal[1]aruingiæ sigiæ. ok .a. adru. Æn a[2] þridia estyr mælæ ællær ær mal hans spilt. þa skal væghændi til þings faræ ok vtæn vider þing standi[3] mæn til þings gæræ. griþær at bezas.[4] Þings mæn skulu hanum loua þings gangu han skal uider þy banorþi gangæ. §. 1. þa skal arui banæ næmnæ þæt ær. vald hans at giua þem banorð ([5] ær han vill.6 æn væghænder aru[6] marghir til[7] þæn skal. mæþ barni bænæ næmpna. þy ær skyldastér a fæþærni. Hauir kona barn .i. knæ. þa skal hun banæ næmpnæ. þa skal haldsbenð næmpnæ ok atuistær mæn. þer skulu fæm varæ ok en raþsbani. §. 2. þa skal ændaghæ hem dömæ þæn sum allir mæn göræs asatir a þingi. þa skal a ænghæ[8] þingshamna[9] vittni bæræ lætæ. Iak var[10] þa a þingi ok vir[11] mæn siax. Sua ([12]kum dombær a mal þit. at þu skuldi hær[13] standæ .i. dagh ok ritæ.[14]a hændær hanum banorð mæþ tvænni tylptum. Sva se[15] mær gud hull. ok uattum minum at sva kum dombær .a. mal þit sum iak bær nu vitni til þa skal arui sværriæ. Sva se mær guð [ 11 ]hol ok uattum minum. at þu bart .a. han od ok æg. ok. þu ær sændær bani hans. ok sua[16] gaf iak þær namni til a þingi. þa skal arui firi adræ tylft gangæ ok samulund sværiæ. Tolf mæn skulu .i. tylft standa ok et munhaf skal eptir tylpt huæria væræ. þyy munhaf skulu æptir. tylptær eþ. hvænn.[17] væræ guþ[18] hylla at fær ok at[19] græmya. §. 3. Þa skal arui til sægnarþings fara lætæ dömæ sic af þingi ok uita meþ vmstaþumannum.[20] Biþia sva sær guþ hull. ok uattum sinum. at han uan þat alt a endaghæ til fridær hans sum lagh til sæghiæ. þa skal han a þing ganga afptar latæ döma friðlösæn han firi arva ok æptimælændæ. ok vgilðan þa skal han friþ flyiæ. ætæ hema a daghurþi.[21] a sægnarþingi ok i. skoghæ at natværþi. Liggiæ uið tolf marchær hæraðs hyfþingæ æn han sitær kuær ok værdhar han eigh ok fyuratighi mærkær hæraþi. ok þrer mærkar þæn ætær mæt hanum. ok drikkær ok hauir mot mæð hanum hætæ[22] þrer ok æru tvar sextan örtoghor .i. þriðiungh. huærn ællær num han læti bötær biuþa æti han nathorþ at saklösu. §. 4. Viliæ þer bötær takæ. þa skal bötæ niu markær arvæböt. oc tolf markær ættæærbot. Sæx mærkær skal arui böta. sex mærkær skal ættin böta. þrer a fædrærnni[23] ok þrer a mödærni. þa skal hin skyldasti öra tolf. þa þér ær næst öra sæx. ta þer ær næst. öra þrer. þæn þær ær næst half fæmtu örtöghr. §. 5. Sva skulu allir bötæ. ok skulu sva alli taki. a huar halw minna til sættæ mans. Bot skal skipta til sættæ mans. Iamnskildir allir þa skal slit kolder takæ sum koldr. Sæx mærkær skal arvi taka af ættærbot. ok sex. mærchær skal ættin takæ. þrer a fæðerni. ok þrer a möþærni.

[ 12 ]

2.

Scal maþer ætlæddan[24] man. aptær bötæ. þæn annöþoghær havir farit[25] han aptær[26] bötæ mæþ niu marchum arvæ bot. ok sex mærkum ættærbot. sva sum ættæþæn man. firi vtæn halvæ ættær bot. firir. þy at ætt hans ær half þrælær. ok frælsgiwar.[27]

3.

Æn hall bana uil sökia ællær atuistær mén. þa skal þing uisa ok talu a þingi. wetæ ok þem[28] lata endaghæ döma. þa skal þingsmannæ. vittni a endaghæ latæ. beræ. ok sva a huarium ændaghæ. þa skal þings mannæ vittni fyrst latæ baræ.[29] siþan skal arvi. svariæ. Sua se mær gud hull. ok uattum minum. at þu hælt hanum undir od: ok æg. ok sva gaf iac þer namni til. a þingi. §. 1. Atvistær manni. skal þing uisa ok sva sværia a hænder hanum. Biðia sua sær gud holl ok uattum sinum at þu vært a vighuælli maþ vrassviliæ ok sua gaf iak þær næmpni til a þingi. §. 2. Rafzbana skal þing uisa vm sak þa þu kallar han sannæn at væræ at han ræd han hælræþum. han skal uita firir a endaghæ mæð tylpt at fæþerni ok halua at möþerni. Falss. han at baþum þa skal han böta haluæ fæmtu mark. falls. han at tylpt böte þrer mark. falss. han at halvri böte tolf öra. §. 3. Nu skal halss bani bötæ halui fæmtu mærk. þær .a. akki[30] konongær sak .a. eigh a razbænd. ok eigh a halss. bænd. ([31] Atvist a saksökæ[32] örtogh ok oræ fæm. sva a konongær sva. a hæræd. §. 4. Mæþ þingi skal hælghis bot ok[33] tacæ ok eigh. næmæ til.

[ 13 ]

4.

Þrel[34] drapér man. ættæþen.[35] han ma eigh. heta þés[36] bani. Bonde skal[37] böta aruæ. bot ok ættar bot.[38] eigh friþ flyia. num han uili. eigh böta.

5.

Dræpær maþar svænskan man. eller smalenskæn innan konongsrikis. man[39] eigh. væstgöskan böte firi atta örtogher. ok þrettan markær. ok ænga ætar bot. §. 1. Niu markær. a kononger a mandrapi ok sva allir mæn. §. 2. Dræpar kona man. þa skal mælæ. a man. þén skyldæstæ. han skal botum varþæ ællær[40] frid flyia. §. 3. Dræpar maþær danskan man. allæ noræn man böte niv markum.[41] §. 4. Dræpær maþær vtlænskan man. eigh. ma frid flyia. or landi sinu. oc .j. æth. hans. §. 5. Dræpær maþær vtlænskæn prest. böte[42] mykit firi sum hærlænskan man. Præstær skal .i. bondalaghum væræ. §. 6. Varþær fuþærman dræpin allær ænskær maþær. þa skal böta firi marchum fiurum[43] þem sakinæ sökir. ok tvar. marchar konongi. bondæ hvar gaf. þer af aþrum sin. ræt. §. 7. Dræpær maþær þrél manss. böte firi markum þrem. num han uiti han fiughurræ markæ værdan. þa skal han sva bötæ ængin a. þær sak[44] a vtæn saksökæn.

[ 14 ]

6.

Dræpær maþær man varþær han siþen dræpin a fotum hanum liggi a værkum sinum. böti huarti konongi allær hæræþi.

7.

Dræpær galin man man[45] löpær or bandum bötæ han aptær mæd niv markum.

8.

Takær maþær alt sæman[46] þiuf oc þiuft. hauir stolet til tväggiæ oræ. ællær þrem[47] örum. meræ. bindi handær ([48]a bak ok föri sva til þingss. lati tva mæn bæræ vittni a hænder hanum. at æn[49] ær þiwær at þyft þeræ. ok uiti æptir mæþ tylptær[50] eþe. lati siþæn dömæ. vgildæn han til vgs[51] ok til hangæ. til torf ok til tyæru. vgildæn firi arvæ ok æptir mælændæ. Værþær maþær stolen sæér sins ([52] far eptir standær þiuvær mötæ gitær eighi sinu nait fyr æn han dræpær han. þa skal döþum sak giuæ döma vgildæn han a þingi.

9.

Far maþær hem at manni. væittar[53] hanum hemsokn. dræpær han af[54] fær[55] a hyrnustokkæ sinum giui döþum sak dömi vgildæn han a þingi.

[ 15 ]

10.

Gærs maþær lösvittingær[56] liggær a skoghum ok rænir. dræpær maþær man af sær. giui döþum sak dömi vgildæn han. a þingi.

11.

Dræpær maþær man. i siangu hos kono sinni. ællær annarstad laglika maþ vittnum takin taki. bulstær oc blæiur. föri til þings lati sea blod ok bænð. giui döþum sak. ok uittni mæd tuanni.[57] tylftum. næmdar hans uittnum ok ([58] hærasshöfþingæ. ok læggi siþan vgildæn han a þingi.

12.

Haldær maþær a uakni. sinu löpær maþær a. far af banæ. böti firi niv markum. §. 1. Fællir maþær træ a man far af bana böti firi niv markum. §. 2. Skiutær man vp a lopt kombær niþ i. hovoþ manni far af. bana. böta[59] firi niv markum.

13.

Dræpær. man man[60] i. ölstuvu. þær skulu banæ fa ællær bötæ firi markum. niv. §. 1. Þær æru. þry öl. ær iammykit. skal bötæ at. þral sum þiængn. Æit[61] ær brullöpannat. gistæröl. þridiæ[62] ær ærvitöl[63]

14.

Værþær maþær vtæn garzsliþ. dræpin. þa skulu grænnæ[64] bötæ firi. [ 16 ]niv marchum. ællær banæ. fæ. þær skal bænæ til þings. föræ hanum griþær æstæ til þings ok fra. han skal viþ banorþi ganga æghi siþæn friþ dax ok nattær til skogs. §. 1. Værþær maþær dræpin. þriggiæ by markum.[65] kallær huar þærræ sik eig .i. mark. æghæ. þa skulu þer. værriæ sik mæþ. tvenni tylptum. Værþær enhvar full. þa skal þen aptær bötæ. Værþæ þær allir fulir. þa skulu þer allir aptær bötæ.[66] niu markum. ællær ok banæn fa siþen skulu. þer allir marku mælli sin skiptæ. §. 2. Værþær boræn a mark a byrd ma se bloð ok bænd hinnugh sum dræpit var. þa skal. þen böta sum. þa mark .a. §. 3. Værþær maþær dræping .a. aldra götæ marku vita mæn eigh banæ. til giui sak. þem. by ([67]þer næstæ.[68] Vill han igh uiþ banorþæ gangæ. þa giui sak. þem by þær ær næst. han skal væriæ sik mæð. tvem tylptum sva skal ok hin. þriði sik væriæ. þa þer æru allir værdir.[69] þa skal hæræþ bötæ. þét næst ær. ok þingæt sökær fang. þæt skal bötæ niv markum. ællær banæ fa.

15.

Faldær maþær vndir mylnohivl. fær. þær banæ af. böte þrim markum. þæn ær. mylnu .a. §. 1. Faldér maþær i. brun. ællær diki. ællær af. fiskigardi. far bana af bötæ firi þrim markum. þen ær .a. §. 2. Gangær maþær a. biorn spiut. ællær ok ælgspiut. far bana af. böte fyri markum III. þæn ær .a.[70] §. 3. Resir maþær træ. vp. ([71] fældær niþar. far maþær banæ af. böti. firi. markum III. þæn up resti. §. 4. Stangær. þiur huggær runi. bitær. hundær far af. bænæ böte. firi III. markum.




  1. Incertum utrum hoc rectius, an forfal, quod habet II. DrB. 1; utrumque enim est obscurum.
  2. þa scriptum, at þ deletum.
  3. Pro stande v. standæ.
  4. Pro beþas
  5. Primum æn har scriptum; forsan a rec. man. emend.
  6. Rec. man. in æru mutatum.
  7. Rec. man. in superiori folii margine adnot. take fyærdhungs næmpd af þæn hoon wil.
  8. Lege: ændaghæ v. endaghæ.
  9. s et m deleta; h in b mutatum. Stj. et omnia apographa habent thing bana. Sed þingsmanna sine dubio legendum. Cfr. II. DrB. 3; I. Mand. 3; SarB. 1; BardB. 1:pr.
  10. var man. rec. add.
  11. vir man. rec. add.
  12. kumbær scriptum; dom a rec. man. supra lineam additum. Bur. Sk. et Stj. legunt kumber dom; Ups. om. dom; Br. kum domber.
  13. Ita a rec. manu emend. Antea þæt, ut videtur, fuit scriptum. Sk. legit thät; Bur. et Ups. hät; Stj. här.
  14. Lege vitæ. Sic Bur. Cfr I. SarB. 1; BardB. 1:pr.
  15. se man. rec. add.
  16. sua bis scriptum, altero vero loco deletum.
  17. Pars ultimae litterae n est deleta, eum, ut videtur, in finem ut hic legatur hværn. Sk. et Ups. habent hväm; Bur. et Stj. hwäriu.
  18. ci v. ti, ut videtur, hic fuit scriptum. Forsan ab ipso scriba emendatum.
  19. at deletum; a rec. man. egh add. Ups. et Stj. habent eigh; Sk. är. Bur. pro at græmya habet: Helagre Möya; male.
  20. Bur. legit Winstadum Mannum; Sk. et Stj. winstadumannum.
  21. Pro g primum fuit scriptum r; ab ipso scriba, ut videtur, emend.
  22. Stj. et omnia apogr. habent hättä. Vide Tab. I.
  23. Lege: fæðærnni.
  24. ætlænddan scriptum, at primum n deletum.
  25. varit sine dubio legendum.
  26. aptær deletum, at rec. man. seculo XVII, ut videtur, restitutum. Fortasse credidit aliquis, loco huius vocis, deficiens verbum skal v. a esse legendum. At verbum a bic, ut saepe alias, ante sequentem vocalem est omissum. Cfr. ex. c. not. 50 p. 8.
  27. fræsgiwar primum scriptum, at l propria scribae manu, ni fallimur, additum.
  28. Sine dubio legendum hem. Cfr. II. DrB. 8; I. Mand. 1:2
  29. Pro bæræ.
  30. Pro ækki.
  31. Praepositio a hic subintelligitur. Cfr. not. 26 supra.
  32. Sic in custode (ut dicunt) est scriptum. Textus vero sequentis folii habet saksolæ.
  33. Lege ut.
  34. Primum Þrer scriptum.
  35. Hic, ut videtur, fuit scriptum æstæþen; s vero est deletum. Stj. et Bur. legunt Ättadhen; Sk. attädhen; Ups. a täden
  36. Forte legendum þegns, ut habet II. DrB. 9.
  37. Hic fuit additum skal bæni; at haec verba sunt deleta. Pro bæni forsan legendum fuit baþi.
  38. æstar bot hic, ut videtur, fuit scriptum, at s deletum est (Cfr. not. 35), eiusque loco t manu. rec. sec. XVII. scriptum Stj. et omnia apogr. habent ättarbot.
  39. Bur. et Ups. habent mæn; Stj. et Sk. men. Male.
  40. ællær deletum, eiusque loco eih mann, sine dubio, rec. scriptum. Sk. et Ups. h. v. omittunt; Bur. ok Kona eigi; Stj. eigh.
  41. Rec. man. in marg. adnot: hærad koningin eig; et infra alia man: swa konongi swa hæradhi. Posteriorem hanc adnotationem Stj. male inseruit inter vv. böte et §. 5. Stj. MandB. 9: 3.
  42. Pro sa v. sua. — De verbis a Stj. hic textui suo insertis, vide not. proxime praecedentem.
  43. Super v. fiurum rec. sine dubio manus lineolam delendi animo duxit. Aucta nempe fuit haec mulcta.
  44. Hic primum, ut videtur, fuit scriptum saka. Litterae aka vero deletae fuerunt; postea quidam sequenti vocabulo a addidit litt. k, quae, una cum superstiti littera init. praeced. voc. s, efficerent v. sak. Iterum sec. demum XVII. restitutae sunt litterae ak.
  45. Stj. et omnia apogr. habent madher; male, nam antique littera maþer () non nominativus tantum, sed ceteri quoque casus indicantur. Vide Tab. I.
  46. Pro saman.
  47. Lege tvem.
  48. Loco vv. a bak ok föri sva antea scriptum fuit: hanum at han ær.
  49. Pro an v. han. h a rec. man. add.
  50. Primum typtær scriptum, at l ab ipso scriba add.
  51. Pro hugs.
  52. Loco vv. far eptir standær antea scriptum fuit: nait fyr æn han.
  53. Primum vættar scriptum, at i ab ipso scriba add.
  54. Primum as scriptum; forte a rec. manu emend.
  55. han hic additum, at, ab ipso scriba, ut videtur, lineola inductum.
  56. lösvirkningær, ni fallimur, legendum. Cfr. II. DrB. 21
  57. Omnia apographa habent manni.
  58. Legendum, et videtur: hærasshöfþingi höfþi eþin. ok læggi etc. Cfr. II. DrB. 22
  59. Pro bötæ v. böte.
  60. Apographa habent madher. Cfr not. 45. pag. 14.
  61. Hic primum Ær, ut videtur, fuit scriptum; Bur. legit Ätt; Ups. et Sk. Än.
  62. þriadiæ hic scriptum; at scriba ipse indicavit a non esse legendum. Cfr. not. 47. pag. 7.
  63. Forte legendum arvisöl v. ærvizöl.
  64. Pro grænnær v. grannær.
  65. Legendum, ni fallimur, býa mællum. Cfr. II. DrB. 29.
  66. Hic addidit: Wærþæ þær allir fulir, at ipse, sine dubio, delevit scriba.
  67. Loco vv. þer — banorþæ alia quaedam antea fuerunt scripta.
  68. Legendum, ut videtur, næst ær.
  69. Pro vardir.
  70. Huc sine dubio referenda, quae in superiori folii margine a rec. man. sunt adnotata: vtæn han laghlica lyst hafwer. Stj haec textui inseruit.
  71. Pro: falder niþær.